Seminar

Just attended a seminar last 08-10 October 2008 in Diliman, Quezon City held at DOLE - Occupational Safety and Health Center with my two co-employees.

Seminar ang title nito kasi gusto ko sanang i-share ang mga disadvantages and advantages ng pag-attend dito.

This one medyo okay kasi live-in kami ( meaning nagstay kami sa dormitory rooms ng OSHC ).
Advantage : Di ka mahihirapan mag-commute araw-araw kasi andon ka na. Hirap kayo magcommute ngayon with the traffic and all...
Disadavantage : Boring lang kasi as in wala ka talaga gagawin doon sa room mo after seminar not even magbilang ng butiki kasi wala naman...hehehe...
Adavantage : Buti na lang malapit siya sa Trinoma as in walking distance lang so puwede kami lumabas then balik na lang pag magsasara na ang mall at least pamatay oras din yon..hehehe

Seminar Proper : Marami ka mamimeet -- isipin mo na lahat ng klase ng tao baka mameet mo don ( advantage yan kasi networking para pag sawa ka na sa current employer mo may ilang contacts ka na machichika di ba ? )...
Kaya lang may disadvantge pa rin kasi kukulot talaga kilay mo lalo na pag Question and Answer portion na...ang dami pasaway... tatanda ka sa buwisit kaya ako sit back and relax na lang drama ko alangan namang umepal pa me eh ang dami na nila...

Ang food sa seminar nakapack dahil sa dami namin ( around 500 na tao ), by the way National Congress kasi yon , at disadavantage ito kasi kahit gutom ka pa wala ng extra rice ...hahaha unlike pag eat all you can ( may ganyan seminar mas mahal nga lang ) lafang to the max ka di ba...

You learned a lot of new things lalo na pag seryoso ka sa pakikinig sa mga topics na diniscuss..yung dalawa kasama ko hindi...hahaha
Advantage yan... Kaya lang dahil sa dami ng topics at sunod sunod ang presentation ( simultaneous pa nga with other venues ) mapapraning ka...hehehe ..disadvantage yan..

Pero at least for three days medyo naging breather ko ito sa usual work ko di ba... Advantage yan...

Bye for now... Pray always and be safe parati....

Toto Ruel

Hello! Musta ka na diyan...

HEADLINE : RPM IN-LOVE or IN-LUST

Napraning naman ako sa chat natin last Wednesday ( 24 Sep 2008 ) as in talagang shocked!..

Don't worry it will be a secret ( unless may pinagsabihan ka na naman na iba knowing you...hehehe )..

Si toto siege di pa uli nagpaparamdam .. tawagan mo minsan baka kung ano na ginagawa n'yan sa Dubai...

Toto as I told you enjoy what is happening...di ba sabi nga nila seize the moment !...

Stay happy always and be safe ( pati na don...hahaha ).. Mwahhh!

Miss you gays ... I mean guys!

bye for now.... smile lang parati

Siege in Dubai

Parang movie title noh?

Siege , isa sa mga bumubuo ng Power of Three or powerpuff ( the other two being Ruel -- na nasa kaharian ng mga Arabo naman and yours truly ( dito sa pinas ) --- kami yung tipong friendship forever ang sumpaan ...ONE for THREE and THREE for ALL... ang gulo noh! ), will be leaving for Dubai today ...6 p.m. ang flight sched niya at eto ang kalokah talagang umalis siya ng 12 nn dito sa Laguna.. uyyyy di masyadong excited...hehehe... kasi ginagawa ang SLEX di ba super traffic nga naman eh mamaya mahuli pa siya... eh di ngawa ever yan... sa aming tatlo pa mandin siya ang pinakaiyakin di ba toto?...

Hay naku Toto Siege I'm gonna miss you...huhuhu... hay naku bakit kamo ? ... ganito lang naman po si siege :

1. Sa aming tatlo siya ang pinakaiyakin as in kahit si Juday lulumain niya pag umiyak na siya ( tumutulo ang luha ng walang pikit ang mata at dirediretso yan ha at dong tahimik walang sound kumbaga may lalim ang acting )

2. Masarap siya kasama pag may handaan or whatever dahil talagang kain kami to the max walang hiya hiya...

3. Hopelessly romantic ( tipong Sleepless in Shuttle, Serendipity ...hayyyyyyyyy!)

4. Pag ang barkada ay nag-videoke naku promise kakanta siya at kakanta kesehodang batuhin kami lahat ng nakapaligid ... dahil as in kapatagan po ( walang lubak ) ang kanyang boses.. walang mataas , walang mababa o gitna... para sa kanya ang kanta ay pantay lang lahat ang tono...hahaha

5. Makulit and sweet ( parang pure honey )

Dami pa saka ko nalang elaborate...

Basta toto ingat ka parati diyan okay ( bawal malaswa diyan! )...mwahhhh

bye for now... stay happy and pray always...

My Family

Labintatlo ( yes as in 13 talaga ) kaming magkakapatid, 8 girls and 5 boys ( yung isa half-filipino, half filipina..hehehe... your guess is as good as mine )... pero sabi nga ng nanay at tatay ko WE ARE THE LUCKY 13...

Just like other families may UPS and downs din kami but i would like to think mas marami pa rin naman ang ups... yung downs hay naku ang hirap din pero siyempre di na ako mag-elaborate baka mamaya problemahin ninyo pa yon kahiya naman...hahaha

Si tatay? Sad to say he passed away na noong 2004 at the age of 73 and I strongly believe kasama na n'ya ngayon ang Creator ( sosyal noh? ) natin... looking after us to make sure na okay kaming mga naiwan niya...

Si nanay? Thank God she is still with us and we are all praying na bigyan pa siya ng mahabang buhay para naman makabawi pa kami at maranasan niya pa ang mas masarap na buhay... but for now, happy naman siya with her simple yet happy living... pero siyempre tayong mga anak we want nothing but the best sa parents natin di ba?...

Kay Nanay at Tatay , ayokong sabihin they are the best because for me... NO ONE and NOTHING COMPARES to them... uhhhhmmm ( sipsip ko noh ? )

bye for now... stay happy guys and pray always...mwahhhh!

I'm Back!

dyarannnnnnnn!.... I'm Back! ( parang galit noh as in my exclamation point to the highest level! )

Hi! Hello! Good day! Andyan pa ba kayo ? Or baka first time mo dito sa blog ko... anyway,

First , SORRY for not posting in more than 1 and a half year ( 19 months huh? )... wag mo na me tanungin kung why ?( habang nakataas ang kilay na halos umabot na sa batok...hehehe ) dahil di ko rin alam.

But this time , i am hoping ( please walang kokontra... ) na makapagpost ako regularly ( at least once a week or more than that ) ... promise try ko talaga...

Musta na kayo ? ( pretentious ko noh as if ang dami na visitors ng blog na ito...hahaha ) ...

Kuwentuhan uli tayo...

Feeling ko kaya di me nagpost nang ganon katagal kasi ang dami ko inisip na gusto gawin but as fate would have it ang dami ko rin di nagawa... what i have learned ? and this I am sure ... TAKE ONE DAY AT A TIME ( alam ko parati mo na rin naririnig yan ) dahil true talaga 'to... sabi nga ni Tom Hanks LIFE IS LIKE A BOX OF CHOCOLATE , You'll Never Know... from the movie Forest Gump yan remember?...

Kasi tayo minsan we tend to plan our life so much as in too much that we forget at the end of it nandiyan pala si destiny ( knows mo ba siya?...hehehe ) ... what we just have to do is LET GOD DIRECT OUR LIFE and pray that nothing goes wrong...

Bye for now... stay happy always and keep praying...mwahhh!